Alinoe

Chłopiec Jolan dziwne znaki rysuje na bezludnej wyspy piasku gdy ojciec Thorgal odpływa i zostawia go z matką, psem o brzasku, To tylko dwa dni by uzupełnić zapasy, po to się trudzi, Aaricia z Jolanem samotnie na wyspie myślą o towarzystwie innych ludzi, W sercu matki troska, w oczach syna strugi łez, Brak przyjaciela, czy brata z którym mógłby się bawić, albo siostry to nie to samo co pies. Lecz marzenia chłopca, wraz z branzoletą którą dał przyjaciel wymarzony, Przywołały Alinoe, który miał mu towarzyszyć, bladozielony. To wzbudziło matki lęk, Jolan uspokoił, że to tylko żart, ale zaraz wyszedł i nie zabrał psa. Dziwne, poszła więc sprawdzić co tam robi sam Dostrzegła jak bawią się śmieją, dzień dobry wam. Alinoe jest niemy, jak mógł powiedzieć jak się nazywa To jest napisane na tej bransolecie którą dał mi chyba Okłamałeś, wcale nie, nie wychodź z domu, mama się rozejrzy Zjawił się nagle, z włosami jak mech, podchodząc, przepada w przepaści, nie wierzy. Szlaban dla syna, Jolan gdzieś przepadł, szuka, a tu zielony, ten chłopiec z kijem na nią skoczył jak szalony Dobrze zrobił bo byłaś zła, płaczesz, wybacz już nie będę, co mówiłeś A więc to prawda Alinoe nie istnieje to Ty go wymyśliłeś Szlaban dla syna, Jolan gdzieś przepadł, szuka, a tu zielony, ten chłopiec z kijem na nią skoczył jak szalony Dobrze zrobił bo byłaś zła, płaczesz, wybacz już nie będę, co mówiłeś A więc to prawda Alinoe nie istnieje to Ty go wymyśliłeś I wtedy ten przybysz nie z tego świata, przestał się słuchać dalej Jolana Pies, wierny towarzysz, pierwszy wyczuł złą moc, Szczekaniem ostrzegł, lecz on spalił ich dom Oczy mu całkiem zrobiły się białe, Pochodnią dziecku machnął niedbale pomknęła za nim, lecz w dół wpadła pułapkę Alinoe kamieniem wnet by zabił matkę Pies go przegonił w ostatniej chwili Lecz oczy psa też się zmieniły Uciekli na kamień w morzu za wyspą Matka i syn schronili się przed bestią tą Lecz w końcu na głazie poczuli głód, Więc matka po mleko zrobiła obchód I koza oczy zmienione miała Na Alinoe, zło kijem machała Otoczona przez gromadę tych chłopców została I sama z takimi oczami się stała Przed matką dziecko wskoczyło do morza Lecz i tam stwór zaczął za nim podążać Uciekł do lasu nad skraj przepaści I zmusił Jolana do skoku w gniewu napaści W głębinie morza dziecko ląduje Na szczęście ojciec go w porę ratuje I koza oczy zmienione miała Na Alinoe, zło kijem machała Otoczona przez gromadę tych chłopców została I sama z takimi oczami się stała Przed matką dziecko wskoczyło do morza Lecz i tam stwór zaczął za nim podążać Uciekł do lasu nad skraj przepaści I zmusił Jolana do skoku w gniewu napaści W głębinie morza dziecko ląduje Na szczęście ojciec go w porę ratuje Odcina obręcz, wyciąga na pokład, oni zniknęli Miłość, zwycięża, wszystko jak dawniej mieli Thorgalu nasz dom, owczarnia. To tylko kamienie i drzewo, budowla zwyczajna Po prostu zaczniemy od nowa Wyspa znów stała się bezpieczną przystanią, która przed światem ich schowa Pies, Jolan, Aricia i jej połowa odnaleźli spokój gdy Thorgal wrócił, by być z nimi i odtąd już ich pilnował. [Epic instrumental outro] [Fade out] [End]